W środę byłem na spotkaniu ze studentami na mojej byłej uczelni, takiej luźnej pogadance, odnośnie mojego nowo wydanego zbioru, a także w ogóle, żeby opowiedzieć o pisaniu. Zaprosiła mnie moja dawna wykładowczyni i w sumie zdziwiłem się, że wyszła z taka propozycją, ale miło, naprawdę miło z jej strony, że o mnie pamiętała. W każdym razie na początku się trochę cykałem, bo to pierwsze takie spotkanie z ludźmi, kiedy musiałem wyjść i coś powiedzieć od siebie - nic się nie przygotowywałem, improwizacja 100 procent. No i tak wszedłem, miałem herbatkę, usiadłem, zacząłem ją pić i myślę sobie - co ja mam powiedzieć, jak zacząć. Piłem i cicho było - a widziałem, czułem na sobie ich spojrzenia. Potem się odezwałem, coś tak zagadnąłem. Jakoś poszło i w ogólnym rozrachunku wyszło myślę dobrze, dobrze jak na taki pierwszy raz. Półtorej godziny zleciało nie wiedziałem kiedy. Ogólnie nie pytałem w sumie czy ktoś czytał ten zbiór, nie chciałem słyszeć ocen - chyba ze strachu, że będzie źle. I tak wyszło, że jestem szowinistą po tych opowiadaniach, ale tylko trochę. Ale był śmiech, brak momentów głupiej ciszy, także naprawdę chyba okej. Odpowiedziałem na kilka pytań, sam zadałem jakieś. Obiecałem, że przejrzę jakieś ich teksty jeżeli mi coś podeślą, dam jakieś małe rady. Na koniec nawet zrobiliśmy sobie zakichane selfie.
Jakby ktoś nie wiedział co za zbiór, to sobie można pobrać z linku:
https://drive.google.com/uc?id=1TMxc9CY76zm1RzW37Mfoi4YdJkB4oKGD&export=download
I jeszcze chciałem zachęcić - jak ktoś ma konto na lubimyczytać, czytał te kilka opowiadań, to może wejść i ocenić. Dla was to kliknięcie, a dla mnie, sam nie wiem czemu, coś znaczy, nawet dużo:
https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4993649/parada-mysli-nocnych
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz